به نقل از «افکارنيوز»

اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان

تاریخ انتشار: ۱ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۳۸۵۷۴۳

ماه رمضان ماه عبادت مسلمانان است و در روایات بر عبادت در این ماه تأکید شده است. اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان از جایگاه بسیار والایی برخوردار است. برخی از این اعمال در تمام روزهای ماه رمضان مشترک‌اند و برای برخی از روزهای خاص نیز اعمالی جداگانه نقل شده است.

فضیلت ها و اعمال ماه رمضان

اهمّیت / فضیلت:

۱ - در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان شیخ صدوق رحمه الله به سند معتبر روایت کرده از حضرت امام رضا علیه السّلام از پدران بزرگوار خود از حضرت امیر المؤمنین علیه و على أولاده السّلام که فرمود: خطبه‏ اى خواند براى ما روزى حضرت رسول خدا صلوات الله علیه پس فرمود: أیّ‌ها النّاس به درستى که رو کرده است به سوى شما ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش ماهى است که نزد خدا بهترین ماه‌ها است و روزهایش بهترین روز‌ها است و شب هایش بهترین شب‌ها است و ساعت هایش بهترین ساعت‌ها است و آن ماهى است که خوانده‏اند شما را در آن به سوى ضیافت خدا و گردیده‏اید در آن از اهل کرامت خدا نفس هاى شما در آن ثواب تسبیح دارد و خواب شما ثواب عبادت دارد و عمل هاى شما در آن مقبول است و دعاهاى شما در آن مستجاب است پس سؤال کنید از پروردگار خود .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

...

۲ - در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان مولاى ما حضرت صادق علیه السّلام وصیّت نموده و فرموده: هر گاه روزه دارى، مى‏باید که گوش و چشم و مو و پوست و جمیع اعضاى تو روزه دارد یعنى از محرّمات بلکه از مکروهات و فرمود: باید که روزِ روزه تو مانند روز افطار تو نباشد.

۳ - در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضانامام صادق علیه السّلام فرمودند: روزه تن‌ها همین نخوردن و نیاشامیدن نیست بلکه باید در روزِ روزه، زبان خود را از دروغ نگاه دارید و دیده‏ هاى خود را از حرام‏ بپوشانید و با یکدیگر نزاع مکنید و حسد مبرید و غیبت مکنید و مجادله مکنید و سوگند دروغ مخورید بلکه سوگند راست نیز و دشنام مدهید و فحش مگوئید و ستم مکنید و بى‏خردى مکنید و دلتنگ مشوید و غافل مشوید از یاد خدا و از نماز و خاموش باشید از آنچه نباید گفت و صبر کنید و راستگو باشید و دورى کنید از اهل شر و اجتناب کنید از گفتار بد و دروغ و افتراء و خصومت کردن با مردم و گمان بد بردن و غیبت کردن و سخن‏چینى کردن و خود را مشرف به آخرت دانید و منتظر فرج و ظهور قائم آل محمد علیه السلام باشید و آرزومند ثوابهاى آخرت باشید و توشه اعمال صالحه براى سفر آخرت بردارید و بر شما باد به ....

۴ - در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام فرمود که: چه بسیار روزه‏دارى که او را از روزه بهره‏اى نیست به غیر از تشنگى و گرسنگى و چه بسیار عبادت کننده‏اى که او را بهره‏اى نیست از عبادت به غیر تعب. اى خوشا خواب زیرکان که بهتر از بیدارى و عبادت احمقان است و خوشا افطار کردن زیرکان که بهتر از روزه داشتن بى‏خردان است.

۵ - در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان روایت شده از جابر بن یزید از حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام که: حضرت رسول صلّى الله علیه و آله به جابر بن عبد الله فرمود:: اى جابر این ماه رمضان است هر که روز آن را روزه بدارد و پاره‏اى از شبش را به عبادت بایستد و از حرام‏ شکم و فرج خود را بازدارد و زبان خود را نگاه دارد، از گناهان خود مثل بیرون رفتن او از ماه بیرون رود. جابر گفت: یا رسول الله این حدیث که فرمود: ى چه نیکو است. فرمود:: اى جابر؛ و چقدر سخت است این شرط هائى که نمودم. ۶ - فَعَنِ الصَّادِقِ علیه السلام: أَنَّهُ مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلَّا أَنْ یَشْهَدَ عَرَفَهَ (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

اهمّیت گرسنگی: در حدیث معراج است که خداوند فرمود:: یا احمد صلّی الله علیه و آله و سلّم آیا می‌دانی که میراث روزه چیست؟ عرض کرد: نه. فرمود: میراث روزه، کم خوراکی و کم گویی است. سپس فرمود:: سکوت، مورث حکمت می‌شود و حکمت، مورث معرفت و معرفت، مورث یقین است. و، چون بنده به مرتبه‌ی یقین برسد، باکی ندارد که چگونه بر او می‌گذرد؛ به سختی یا به آسانی برای او تفاوتی ندارد و این مقام صاحبان ((رضا)) است ... (المراقبات. ص. ۲۰۲).

گرسنگی در رمضان

در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به فواید گرسنگی می‌پردازیم:

۱ - صفای دل: سیری؛ بخار را در دِماغ (مغز) زیاد می‌کند و حالت شبیه مستی عارض می‌شود و دل به سبب آن از جریان تفکّر و سرعت باز می‌ماند و باعث کوری قلب می‌شود. گرسنگی؛ سبب صفای قلب و رقّت آن می‌شود و دل را برای تفکّر که راه معرفت است آماده می‌سازد و برای آن نوری محسوس ظاهر می‌گردد. رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود که: کسی که شکم را گرسنه بدارد فکر و تعقّل او عظمت یابد.

۲ - از بین بردن و انکسار تند روی و شادی زیاد ... نفس که خوار و زبون شد، در برابر پروردگارش آرام و خاشع می‌شود.

۳ - شکستن شدّت شهوات و قوایی که موجب گناهان کبیره‌ی مُهلکه هستند.

۴ - کم کردن خواب: خواب، ضایع کننده‌ی عمر است که سرمایه‌ی تجارت آخرت آدمی است.

۵ - دوام بیداری: بیداری، بذر هر خیر وکمک برای تهجّد و شب زنده داری است که باعث رسیدن به مقام محمود می‌شود: ((وَ مِنَ اللَّیلِ فَتَهَجَّد بِهِ نَافِلَهً لَکَ عَسَی أن یبعَثَکَ رَبُّکَ مَقَاماً مَحمُوداً (سوره اسراء. آیه ۷۹)

۶ - سلامتی جسم و نفس: آسان شدن انجام عبادات و کمی احتیاج به تخلیه و در نتیجه عادت نفس به کم خوردن و خواهش نفس برای غذا کم می‌شود و نهایتاً موجب کاهش ابتلاء به امراض مختلفه می‌گردد، زیرا معده، خانه‌ی امراض و پرهیز و کم خوردن، سرآمد همه‌ی دارو‌ها است.

۷ - قناعت و انفاق: کمک به دیگران و اطعام مساکین و صله‌ی رحم و رفتن به زیارت اماکن متبرّکه (المراقبات. ص. ۲۰۴ و ۲۰۵).


سفره افطار

چرا خداوند گرسنگی را برای پذیرایی میهمان خود اختیار کرده است؟

برای آن که نعمتی بهتر و بالاتر از نعمت معرفت و قرب و لقاء خداوند نیست و گرسنگی از نزدیک‌ترین و اصلی‌ترین وسائل و راه‌های رسیدن به آن است.... روزه تکلیف نیست، بلکه تشریف و دعوت است (المراقبات. ص. ۲۰۵).

روزه فقط امساک از خوردن و آشامیدن نیست و، چون روزه گرفتی باید گوش و چشم و زبان تو هم روزه باشند و در بعضی اخبار آمده است که حتّی پوست و مو هم باید روزه باشند (المراقبات. ص. ۲۰۶). امام صادق علیه السّلام فرمودند: چون روزه بگیری بایستی گوش و چشم و مو و پوست تو نیز روزه بگیرند و غیر از این اعضاء نیز باز عدّه‌ی دیگری شماره فرمود: (المراقبات. ص. ۱۲۵).

در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به مراتب روزه می‌پردازیم:

۱ - روزه‌ عوام: ترک خوردنی و آشامیدنی و زنان است به طوری که فق‌ها واجبات و محرّمات آن را مقرّر داشته اند.

۲ - روزه‌ی خواص: علاوه بر ترک آنچه گفته شد، حفظ جوارح از مخالفت‌های خداوند متعال است.

۳ - روزه‌ی خواصّ الخواص: ترک هر چیزی که انسان را از یاد و ذکر خداوند متعال باز دارد، خواه حلال باشد و خواه حرام (المراقبات. ص. ۲۰۸).

در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به آداب و اعمال مشترک می‌پردازیم:


قِسم اوّل: اعمالى که در هر شب و روز این ماه بجا آورده می‌شود:

۱ - دعا بعد از هر نماز: سیّد بن طاوس روایت کرده از حضرت امام جعفر صادق و امام موسى کاظم علیهما السّلام که فرمودند:: می‌گویى در ماه رمضان از اوّل تا به آخِر آن بعد از هر فریضه (نماز): اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ ....

۲ - دعا بعد از هر نماز: عقب نمازهاى فریضه مى‏خوانى: یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ ....

۳ - دعا بعد از هر نماز: حضرت رسول صلّى الله علیه و آله فرمود:: هر که این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجبى بخواند حق تعالى گناهان او را تا روز قیامت بیامرزد و دعا این است‏: اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَى أَهْلِ‏ الْقُبُورِ السُّرُورَ ....

۴ - تأکید بر دعا، تسبیح استغفار و تکبیر: روایت شده که جناب امام زین العابدین علیه السّلام، چون ماه رمضان داخل مى‏شدتکلّم نمى‏کرد مگر به دعاء و تسبیح و استغفار و تکبیر و باید به عبادت و نافله‏هاى شب و روز اهتمام بسیار نمود (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

قِسم دوم: اعمالى که در شب هاى ماه رمضان باید بجا آورد:

افطار: ‏مستحب است که بعد از نماز شام (نماز مغرب) افطار کند مگر آن که ضعف بر او غلبه کرده باشد یا جمعى منتظر او باشند.

۲ - غذای پاک و حلال: با چیز پاکیزه از حرام و شبهات ‏ افطار کند و بهتر آن است که به خرماى حلال افطار کند تا ثواب نمازش چهار صد برابر گردد و به خرما و آب و به رُطَب و به لَبَن (شیر) و به حلوا و به نبات و به آب گرم به هر کدام که افطار کند نیز خوب است‏.

۳ - دعا در وقت افطار: اللَّهُمَّ لَکَ صُمْتُ وَ عَلَى رِزْقِکَ أَفْطَرْتُ وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ‏؛ تا خدا به او ثواب هر کسى را که در این روز روزه داشته عطا کند.

سفره افطار

۴ - دعای امیرالمؤمنین علیه السّلام: روایت شده که حضرت امیر المؤمنین علیه السلام هرگاه مى‏خواست افطار کند مى فرمود::‏ بِسْمِ اللَّهِ اللَّهُمَّ لَکَ صُمْنَا وَ عَلَى رِزْقِکَ أَفْطَرْنَا فَتَقَبَّلْ [فَتَقَبَّلْهُ‏]مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ.

۵ - لقمه‌ی اوّل: در لقمه‌ی اوّل بگوید: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ یَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ اغْفِرْ لِی‏؛ تا خدا او را بیامرزد.

۶ - سوره قدر: در وقت افطار سوره قدر را بخواند.

۷ - صدقه و افطار دادن: در وقت افطار تصدّق کند و افطار دهد روزه داران را اگر چه به چند دانه خرما یا شربتى آب باشد. از حضرت رسول صلّى الله علیه و آله مروى است که: کسى که روزه دارى را افطار دهد، براى او مثل اجر آن روزه دار خواهد بود بدون آن که از اجر او چیزى کم شود و براى او خواهد بود مثل آن عمل نیکویى که آن افطار کننده به قوه آن طعام بجا آورد.

۸ - دعای هر شب: أ- هر که این دعا را در هر شب ماه رمضان بخواند، گناهان چهل سال او آمرزیده شود: اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِکَ فِیهِ الصِّیَامَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ وَ اغْفِرْ لِی تِلْکَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لَا یَغْفِرُهَا غَیْرُکَ یَا رَحْمَانُ یَا عَلَّامُ‏. ب- از حضرت صادق علیه السّلام روایت شده است که: در هر شب ماه رمضان مى‏خوانى: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَجْعَلَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ .... ج- در هر شب از شب هاى ماه رمضان بخواند: أَعُوذُ بِجَلَالِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ‏ ....

۹ - دعای افتتاح: دعائی بسیار شریف با مضامین عالی است. در هر شب از ماه رمضان‏ بخواند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِکَ. (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).
افطار و سحر: مهم‌ترین چیزی که بعد از ((بسم الله الرّحمن الرّحیم)) در افطار و سحر، قبل از شروع به غذا خوردن باید خوانده شود، ((سوره مبارکه قدر)) است (المراقبات. ص. ۲۱۵)

قِسم سوم: در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به اعمالی که در سحرهاى ماه رمضان باید بجا آورد می‌پردازیم:

‏ ۱ - سحری خوردن:‏ سحر را اگر چه به یک دانه خرماى زبون یا شربت آب باشد ترک نکند و بهترین سحر‌ها سویق یعنى قاوت و خرما است و وارد شده که: حق تعالى و ملائکه صلوات مى‏فرستند بر آن‌ها که استغفار مى‏کنند در سحر‌ها و سحور مى‏خورند.

۲ - سوره قدر: سوره إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ را در وقت سحور بخواند. هر که این سوره مبارکه را در وقت افطار کردن و سحور بخواند در ما بین این دو وقت ثواب کسى داشته باشد که در راه خدا در خون خود بغلطد.

۳ - دعای سحر: دعاى عظیم الشأنى را که از حضرت امام رضا علیه السّلام نقل شده بخواند که فرمود: ه‏اند: این دعایى است که حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام در سحرهاى ماه رمضان مى‏خواندند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِیٌّ ... یَا اللَّهُ‏؛ پس هر حاجت که دارى از خدا بطلب که البتّه برآورده است‏.

۴ - دعای ابو حمزه ثمالی: روایت شده از ابو حمزه ثمالى که: حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر از شب را نماز مى‏کرد و، چون سحر مى‏شد این دعا مى‏خواند: إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لَا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ ... (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان). سحری خوردن: ۱ - شرعاً مستحب است که سحری بخورد. ۲ - بعد از بسم الله الرّحمن الرّحیم، مقدّم داشتن سوره قدر بر سایر اذکار و دعاها. ۳ - قصد او در سحری خوردن، مستحب بودن آن نزد خدا و نیرو گرفتن برای انجام عبادات در طول روز باشد (المراقبات. ص. ۲۷۴)

قِسم چهارم: در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به اعمالی که در روزهاى ماه رمضان باید بجا آورد می‌پردازیم:

دعاهای هر روز ماه رمضان:


دعا در رمضان

۱ - از ابن عبّاس روایت کرده‏اند که حضرت رسول صلّى الله علیه و آله فضیلت بسیار از براى روزه هر روز ماه مبارک رمضان بیان فرمود: و از براى هر روز دعاى مخصوصى با فضیلت و ثواب بسیار از براى آن دعا ذکر کرده اند.

۲ - هر روز این دعا را بخواند: اللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ وَ هَذَا شَهْرُ الصِّیَامِ ....

۳ - هر که این دعا را در هر روز ماه رمضان بخواند حق تعالى گناهان چهل ساله او را بیامرزد: اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِکَ فِیهِ الصِّیَامَ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی هَذَا الْعَامِ وَ فِی کُلِّ عَامٍ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لَا یَغْفِرُهَا غَیْرُکَ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَام‏ (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان)

شب اوّل:

۱ - هلال ماه: طلب هلال ماه کند و بعضى استهلال این ماه را واجب دانسته‏اند.

۲ - دعای رؤیت هلال ماه مبارک رمضان: الف.:، چون رؤیت هلال کرد، اشاره به هلال نکند بلکه رو به قبله کند و دست‌ها را به آسمان بلند کند و هلال را خطاب کند و بگوید: رَبِّی وَ رَبُّکَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلَامَةِ .... ب.: روایت شده که: حضرت رسول صلّى الله علیه و آله، چون هلال ماه رمضان را رؤیت مى‏کرد، روى شریف را به جانب قبله مى‏فرمود: و مى فرمود:: اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَیْنَا بِالْأَمْنِ وَ الْإِیمَانِ وَ السَّلَامَةِ وَ الْإِسْلَامِ وَ الْعَافِیَةِ .... ج.: از حضرت صادق علیه السّلام منقول است که:، چون رؤیت هلال نمودى بگو: اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ ....

۳ - دعای صحیفه سجّادیه: دعاى چهل و سوم صحیفه کامله سجّادیه را در وقت رؤیت هلال بخواند ‏: سیّد بن طاوس رحمه الله روایت کرده که: روزى حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در راهى مى‏گذشت که نظر کرد به هلال ماه رمضان پس آن حضرت ایستاد و فرمود:: ‏أَیُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِیعُ الدَّائِبُ السَّرِیعُ الْمُتَرَدِّدُ فِی مَنَازِلِ التَّقْدِیرِ ....

۴ - مجامعت با حلال خود کند؛ و این از خصوصیات این ماه است و إلاّ در ماه‏ هاى دیگر جِماع در شب اوّل مکروه است‏.

۵ - غسل: شب اوّل ماه غسل کند. روایت شده که: هر که در شب اوّل ماه رمضان غسل کند تا ماه رمضان آینده‏ خارش بدن به او نرسد.

۶ - غسل در نهر: ششم در نهر جارى غسل کند و سى کف آب بر سر بریزد تا با طهارت معنوى باشد تا ماه رمضان آینده‏.

۷ - زیارت: قبر امام حسین علیه السّلام را زیارت کند. تا گناهانش ریخته شود و ثواب حُجّاج و معتمرین (عمره گزاران) آن سال را دریابد.

۸ - دعا: بعد از نماز مغرب دست‌ها را بلند کند و این دعاى وارده از حضرت جواد علیه السّلام را بخواند:اللَّهُمَّ یَا مَنْ یَمْلِکُ التَّدْبِیرَ وَ هُوَ عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ ....

۹ - دعای شب اوّل: در این شب این دعاى مأثور از حضرت صادق علیه السلام را بخواند: اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ مُنَزِّلَ الْقُرْآنِ هَذَا شَهْرُ ....

۱۰ - دعای صحیفه سجّادیه: دعاى چهل و چهارم صحیفه کامله سجّادیه را بخواند: اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ‏ ....

۱۱ - دعای پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم: الف.: روایت است که حضرت رسول صلّى الله علیه و آله، چون ماه رمضان داخل مى‏شد این دعا را مى‏خواندند: اللَّهُمَّ إِنَّهُ قَدْ دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ جَعَلْتَهُ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقانِ اللَّهُمَّ فَبَارِکْ لَنَا فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعِنَّا عَلَى صِیَامِهِ وَ صَلَوَاتِهِ وَ تَقَبَّلْهُ مِنَّا. ب.: نیز روایت است که حضرت رسول صلّى الله علیه و آله در شب اوّل ماه رمضان این دعا را مى‏خواندند: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَکْرَمَنَا بِکَ أَیُّهَا الشَّهْرُ الْمُبَارَکُ ....

۱۲ - دعای جوشن کبیر: مستحب است دعاى جوشن کبیر در اوّل ماه رمضان‏ را بخواند.

۱۳ - قرائت قرآن: سزاوار است، چون ماه رمضان شروع شود، قرآن را بیشتر و بهتر تلاوت نماید. ‏ روایت شده که: حضرت امام جعفر صادق علیه السّلام در وقت تلاوت قرآن قبل از قرائت این دعا را مى‏خواندند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا کِتَابُکَ الْمُنْزَلُ مِنْ عِنْدِکَ عَلَى رَسُولِکَ ... و بعد از قرائت قرآن این دعا را مى‏خواندند: اللَّهُمَّ إِنِّی قَدْ قَرَأْتُ مَا قَضَیْتَ مِنْ کِتَابِکَ الَّذِی أَنْزَلْتَهُ عَلَى نَبِیِّکَ الصَّادِقِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ ... (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به اعمال روز اوّل می‌پردازیم:

۱ - غسل: در آب جارى غسل کردن و ریختن سى کف آب بر سر، که باعث ایمنى از جمیع درد‌ها و بیماری‌ها در تمام سال‏است.

۲ - گلاب: کفى از گلاب بر رو بزند تا از خوارى و پریشانى نجات یابد و قدرى هم بر سر خود بزند تا در آن سال از سرسام [برسام‏]ایمن شود.

گلاب

۳ - نماز و صدقه: دو رکعت نماز اوّل ماه و تصدّق‏ را انجام دهد.

۴ - دعا: بعد از طلوع فجر این دعا را بخواند: اللَّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ قَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنَا صِیَامَهُ وَ أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ ....

۵ - دعای صحیفه سجّادیه: دعاى چهل و چهارم صحیفه کامله سجّادیه را اگر در شب نخوانده است، بخواند (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

روز ششم: سال دویست و یک هجری قمری، مردم با حضرت امام رضا علیه السّلام بیعت کردند. ‏ نماز: روایت شده که براى شکرانه این نعمت، دو رکعت نماز در این روز بگزارند. در هر رکعت بعد از حمد بیست و پنج مرتبه توحید بخوانند

روز دهم: وفات حضرت خدیجه کبری علی‌ها السّلام می‌باشد. پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم خطاب به همسر بزرگوارشان حضرت خدیجه علی‌ها السّلام فرمودند:: یا خَدِیجَهُ اَنتِ خَیرُ اُمَّهَاتِ المُؤمِنِینَ وَ اَفضَلَهُنَّ؛‌ای خدیجه؛ تو بهترین مادران مؤمنین و با فضیلت‌ترین آن‌ها هستی.

شب سیزدهم: اوّل لیالى بیض است‏:‏ ۱ - غسل. ۲ - نماز: چهار رکعت نماز، در هر رکعت حمد و بیست و پنج مرتبه توحید بخواند (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

شب پانزدهم: از لیالى متبرّکه است. ۱ - غسل. ۲ - زیارت: امام حسین علیه السّلام‏ را زیارت کند (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

روز پانزدهم: ولادت با سعادت و با برکت حضرت امام حسن مجتبى علیه السّلام‏ است.
شب هفدهم: شب بسیار مبارکى است و در آن شب لشکر حضرت رسول صلّى الله علیه و آله با لشکر کفّار قریش در بدر ملاقات کردند و در روزش جنگ بدر واقع شد و حق تعالى لشکر آن حضرت را بر مشرکین‏ ظفر داد و آن اعظم فتوحات اسلام بود. لهذا علما فرمود: ه‏اند که: در آن روز مستحب است صدقه و شکر خدا بسیار نمودن و غسل و عبادت در شبش نیز فضیلت عظیم دارد (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان)

در راستای اعمال و فضیلت‌های ماه رمضان به اهمّیت، ارزش و فضیلت شب قدر می‌پردازیم:


شب قدر همان شبى است که در تمام سال شبى به خوبى و فضیلت آن نمى‏رسد و عمل در آن بهتر است از عمل در هزار ماه و در آن شب تقدیر امور سال مى‏شود و ملائکه و روح که اعظم ملائکه است در آن شب به اذن پروردگار به زمین نازل مى‏شوند و به خدمت امام زمان علیه السّلام مشرّف مى‏شوند و آنچه براى هر کس مقدّر شده است بر امام علیه السّلام عرض مى‏کنند (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

آنچه از اخبار به دست می‌آید این است که شب قدر؛ یکی از شب‌های نیمه شعبان، نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم ماه رمضان است و افضل آن‌ها شب بیست و سوم است که ((لیله جُهَنی)) باشد؛ و به احتمال زیاد شب بیست و هفتم نیز از شب‌های قدر باشد و قوی‌ترین آن‌ها از نظر قول و روایت که بهتر از هزار ماه است، شب بیست و سوم می‌باشد و هر کس که بخواهد شب قدر را احیاء بدارد، بایستی اعمال شب قدر را در این پنج شب انجام دهد (المراقبات. ص. ۲۹۲). معرفت شب قدر: ۱ - برای رسیدن به معرفت شب قدر، خواندن سوره دخان در هر شب تا شب ((جُهَنی)) یعنی شب بیست و سوم روایت شده است. ۲ - همچنین هزار مرتبه خواندن سوره قدر به جای آن تا شب بیست و سوم هم روایت شده است (المراقبات. ص. ۲۷۷)

اعمال شب هاى قدر بر دو نوع است‏: ۱ - آن که در هر سه شب باید انجام داد. ۲ - آن که مخصوص به هر شبى ‏است.

اعمال مشترکه در هر سه شب‏:

۱ - غسل:‏ علاّمه مجلسى رحمه الله فرمود: ه که: بهتر است غسل این شب‌ها را مقارن غروب آفتاب انجام دهد و نماز شام (مغرب) را با غسل بگزارد.

۲ - نماز: دو رکعت نماز است‏ در هر رکعت بعد از حمد هفت مرتبه توحید بخواند و بعد از فراغ هفتاد مرتبه‏ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ‏ بگوید. در روایت نبوى صلّى الله علیه و آله است که از جاى خود برنخیزد تا حق تعالى او را و پدر و مادرش را بیامرزد.

۳ - دستور قرآن به رو: قرآن مجید را بگشاید و بگذارد در مقابل خود و بگوید: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَى وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ پس هر حاجت که دارد بخواهد.

۴ - دستور قرآن به سر: قرآن را بگیرد و بر سر بگذارد و بگوید: اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ‏؛ پس ده مرتبه بگوید: بِکَ یَا اللَّهُ و ده مرتبه‏ بِمُحَمَّدٍ و ده مرتبه‏ بِعَلِیٍ‏ و ده مرتبه‏ بِفَاطِمَهَ و ده مرتبه‏ بِالْحَسَنِ‏ و ده مرتبه‏ بِالْحُسَیْنِ‏ و ده مرتبه‏ بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ و ده مرتبه بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍ‏ و ده مرتبه‏ بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه‏ بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ و ده مرتبه‏ بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى‏ و ده مرتبه‏ بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍ‏ و ده مرتبه‏ بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه‏ بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍ‏ و ده مرتبه‏ بِالْحُجَّهِ؛ پس هر حاجت که دارى طلب کن‏.

۵ - زیارت: امام حسین علیه السّلام را زیارت کند. در خبر است که:، چون شب قدر مى‏شود منادى از آسمان هفتم از بطنان عرش ندا مى‏کند که حق تعالى هر که را که به زیارت قبر حسین علیه السّلام آمده آمرزید.

۶ - احیاء: این شب‌ها را احیاء بدارد. همانا روایت شده: هر که احیاء کند شب قدر را گناهان او آمرزیده شود هر چند به عدد ستارگان آسمان و سنگینى کوه‏‌ها و کَیلِ دریا‌ها باشد.

۷ - نماز: صد رکعت نماز کند که فضیلت بسیار دارد و افضل آن است که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند.

۸ - دعا: این دعا را کفعمى از امام زین العابدین علیه السّلام روایت کرده که در این شب‌ها در حال قیام و قعود و رکوع و سجود مى‏خواندند: اللَّهُمَّ إِنِّی أَمْسَیْتُ لَکَ عَبْداً دَاخِراً لَا أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعاً وَ لَا ضَرّاً وَ لَا أَصْرِفُ عَنْهَا سُوءاً ....

۹ - بهترین اعمال: علاّمه مجلسى رحمه الله فرمود: ه که: بهترین اعمال در این شب‌ها طلب آمرزش و دعا از براى مطالب دنیا و آخرت خود و پدر و مادر و خویشان خود و برادران مؤمن زنده و مرده‌ی ایشان است و اذکار و صلوات بر محمّد و آل محمّد علیهم السّلام آنچه مقدور شود اللّهمّ صلّ على محمّد و آل محمّد.

۱۰ - دعای جوشن کبیر: در بعضى از روایات وارد شده است که دعاى جوشن کبیر را در این سه شب بخوانند.

۱۱ - عافیت: روایت شده که: خدمت حضرت رسول صلّى الله علیه و آله و سلّم عرض شد که: اگر من شب قدر را درک کردم از خداوند خود چه بخواهم؟ فرمود:: عافیت را (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان)

اعمال مخصوصه‌ این شب‌

‏
شب نوزدهم: اوّل شب هاى قدر است.

۱ - استغفار: صد مرتبه بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ‏.

۲ - لعن بر قاتل امام امیرالمؤمنین علی وصی علیه السّلام: صد مرتبه بگوید: اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَهَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ‏.

۳ - دعا: بخواند دعاى یَا ذَا الَّذِی کَان‏.

۴ - دعا: بخواند دعای اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ وَ فِیمَا تَفْرُقُ مِنَ الْأَمْرِ الْحَکِیمِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ فِی الْقَضَاءِ الَّذِی لَا یُرَدُّ وَ لَا یُبَدَّلُ أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِی وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا و بجاى این کلمه حاجت خود را ذکر کند (مفاتیح الجنان. فصل سوم. در اعمال ماه رمضان).

شب بیست و یکم: فضیلتش زیادتر از شب نوزدهم است. از غسل و احیاء و زیارت و نماز هفت قل هو الله و قرآن بر سر گرفتن و صد رکعت نماز و دعاى جوشن کبیر و غیر‌ها در این شب به عمل آورد و در روایات تاکید شده در غسل و احیاء و جدّ و جهد در عبادت در این شب و شب بیست و سوم و آن که شب قدر یکى از این دو شب است. در چند روایت است که: از معصوم علیه السّلام سؤال کردند که: معیّن فرمائید که شب قدر کدام یک از این دو شب است تعیین نکردند بلکه فرمودند:: مَا أیسَر لَیلَتَینِ فِیمَا تَطلُب یا آن که فرمودند:: مَا عَلَیکَ أن تَفعَلَ خَیراً فِی لَیلَتَینِ و نحو ذلک؛ و قال شیخنا الصّدوق رحمه الله فیما أملى على المشایخ فی مجلس واحد من مذهب الإمامیه و من أحیا هاتین اللّیلتین‏ بمذاکره العلم فهو أفضل‏.

در این شب در سال چهلم شهادت مولاى ما حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام واقع شد و در این شب احزان و مصیبت‌های آل محمّد علیهم السّلام و شیعیان ایشان تجدید مى‏شود. روایت شده که در آن شب، مانند شب شهادت امام حسین علیه السّلام سنگى از روى زمین برداشته نشد مگر آن که در زیر آن خون تازه بود.

۱ - صلوات: شیخ مفید رحمه الله فرمود: ه که: در این شب صلوات بسیار بفرستد؛ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

۲ - نفرین و لعن: و سعى و کوشش کند در نفرین بر ظالمان آل محمّد علیهم السّلام و لعن بر قاتل امیرالمؤمنین علیه السّلام. ‏

۳ - دعا: در شب بیست و یکم مى‏خوانى‏: اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اقْسِمْ لِی حِلْماً یَسُدُّ عَنِّی بَابَ الْجَهْلِ ....

۴ - دعا بعد از احیاء و نماز صبح: روایت شده که: در شب بیست و یکم حماد بن

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۳۸۵۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فضیلت‌گرایی اخلاق توحیدی برترین مرتبه اخلاق است

حسین هوشنگی؛ دانشیار فلسفه دانشگاه امام صادق(ع)، شامگاه ۴ اردیبهشت ماه در نشست علمی «مراتب اخلاق در قرآن کریم» که از سوی انجمن علمی معارف دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد با بیان اینکه تلقی عمومی از اخلاق متعارف برای رسیدن به سعادت این است که ما قواعد و اصول راهنمای ثابت، یکپارچه و هماهنگ داریم لذا چندگانگی و ذومراتب بودن در تلقی متعارف از اخلاق به ذهن متبادر نمی‌شود، گفت: علامه طباطبایی در تفسیر المیزان نظریه‌ای مطرح و مسالک سه‌گانه را بیان کردند ولی در میان فلاسفه غربی هم عمدتا این نکته قابل رصد است؛ دکارت دو دسته اخلاق متغیر و ثابت را بیان کرده و کانت هم اخلاق تدبیری و عقلی و تجربی را مطرح کرد و هگل هم به نحوی دیگر، بنابراین ساحات و مراتب اخلاق مسئله بدیعی نیست.

هوشنگی افزود: علامه طباطبایی در تعریف اخلاق گفته است فن و علمی است که از ملکات انسانی بحث می‌کند؛ ملکات، شاکله‌های پایدار نفس انسانی را می‌گویند که به قوای حیوانی، نباتی و انسانی انسان مرتبط است تا انسان با اتصال به آن فضایل استکمال پیدا کند. وی در جای دیگری تعریفی امروزی‌تر ارائه کرده و می‌گوید اخلاق، وظایف و مسئولیت‌هایی است که انسان نسبت به خود، خدا و دیگران در جهت کسب سعادت خودش باید عمل کند و تعهد داشته باشد. 

وی در ذیل آیه ۱۵۶سوره بقره «الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ» به بحث فضایل و رذایل پرداخته است، ادامه داد: انسان باید با آراستن نفس خود به فضایل، استکمال پیدا کند و رذایل را از خود دور سازد؛ این تعریف به خودی خود نوعی تصلب و ایستایی و ثبات و یکپارچگی را به ذهن متبادر می‌کند و آن اینکه نفس انسان یکسری رذایل و فضایلی دارد و اخلاق این صفات را دسته‌بندی کرده و می‌گوید انسان چگونه باید از رذایل دور و به فضایل آراسته شود. براساس این تعریف اینکه ما اخلاق را یک فرایند متغیر بدانیم که تصلب ندارد درست نیست. 

دانشیار فلسفه دانشگاه امام صادق(ع) اظهار کرد: این تعریف از علامه به روشنی فضیلت‌گرایانه است یعنی ایشان اخلاق و عمل اخلاقی را عملی می‌داند که برآمده از فضایل نفسانی و یا معطوف به آن باشد مثلا کسی که ملکه شجاعت دارد تصادفی در وجود او رخ نمی‌دهد بلکه او همیشه فعل شجاعانه از خود بروز می‌دهد؛ امروزه در فلسفه اخلاق در کنار فضیلت‌گرایی، پیامدگرایی هم مطرح است یعنی فعلی اخلاقی است که به نتیجه مفید و نافعی بینجامد؛ البته در مراد از نافع‌بودن محل بحث است که ملاک، نفع جمعی است یا فردی و یا کمال و ارزش‌ها. 

وی با بیان اینکه وظیفه‌گرایی هم در کنار فضیلت‌گرایی مطرح است، تصریح کرد: در فضیلت‌گرایی هم اصول اخلاقی اصول مطلقی دانسته می‌شوند که به هر نتیجه برسد وظیفه داریم آن را عمل کنیم. علامه طباطبایی این سه مسلک را به صورت ترکیبی مطرح کرده است یعنی قائل به نوعی فضیلت‌گرایی پیامدگرایانه است. پرسش این است که این مسالک به تعبیر علامه آیا پیوستگی ندارند و گسست بین آن‌ها حاکم است و برای انتقال از یکی به دیگری باید از یک ساختاری به ساختار دیگر برویم یا اینکه نسبت میان آن‌ها رابطه طولی است و تقدم و تاخر بین آنان وجود دارد. 

مراتب سه‌گانه اخلاق از منظر علامه طباطبایی

هوشنگی با اشاره به مسالک و مراتب اخلاق سه‌گانه یعنی فلسفی(دنیوی)، اخلاق توحیدی قرآنی و اخلاق انبیای سلف از منظر علامه طباطبایی، افزود: از منظر ایشان اخلاق قرآنی در انبیای سلف و متون قبل از قرآن پیشینه نداشته است؛ اولین مسلک از این جهت فلسفی نامیده شده است که کسانی مانند ارسطو آن را مطرح کردند؛ در این مسلک نفس قوای نباتی، حیوانی و انسانی دارد و ما باید برای وصول به ملکات فاضله باید این قوا را تعدیل و تحت کنترل عقل درآوریم و سعادت مترتب بر این فضایل و ملکات است.

استاد دانشگاه امام صادق(ع) با اشاره به معیار فضیلت در این دیدگاه، اظهار کرد: ارسطو در اینجا حد وسط را بیان کرده است یعنی حد وسط بین افراط و تفریط را ملاک قرار می‌دهیم مثلا جبن، تفریط و تهور افراط و شهوت هم در بحث عفت، زیاده‌روی است. علامه یک حق اجتماعی را هم از این بحث استفاده کرده است یعنی این مسلک با اینکه مورد قبول نیست ولی در عین حال آن را خالی از حقیقت نمی‌داند و حقیقت آن را مورد توافق اجتماع عقلا می‌داند.

وی تاکید کرد: نکته مهم این است که ما فضیلت‌مند می‌شویم تا به یک امر و سعادت دنیوی برسیم. یعنی اگر کسی عفت داشته باشد این امر موجب سرافرازی و عزت و احترام من نزد دیگران است ولی اگر اهل طمع و آز باشم نوعی خفت در نزد دیگران خواهم داشت. صدق، اعتماد مردم را به همراه دارد و نوعی اخلاق انتفاعی ایجاد می‌کند. 

هوشنگی با بیان اینکه در این اخلاق، خدا و آخرت مطرح نیست و به تعبیری سکولار است یعنی ما صداقت و خوبی انجام می‌دهیم تا جامعه بهتر و زندگی دنیایی بهتری داشته باشیم، اضافه کرد: البته در این اخلاق سکولار، علامه به مفهوم نسبیت‌گرایی هم اشاره دارد زیرا نسبیت‌گرایان معتقدند که اخلاق دارای اصول ثابتی نیست و بسته به فرهنگ و قومیت و جغرافیا و ملیت، بایدها و نبایدها هم فرق دارد و اخلاق تابع تحولات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. 

هوشنگی با اشاره به اخلاق انبیای سلف، اظهار کرد: انبیا ما را از رذایل پرهیز و به فضایل توصیه کرده‌اند و این موارد ما را به سعادت دنیوی و اخروی می‌رساند؛ این مسلک در قرآن کریم آمده و مهر تایید هم خورده است: إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَیٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَیٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ؛ یعنی بهشت را در قبال اینکه مؤمنان، جان و مال خود را در مسیر حق خرج می‌کنند وعده داده است یا آیه «قُلْ یَا عِبَادِ الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّکُمْ ۚ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا فِی هَٰذِهِ الدُّنْیَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا یُوَفَّی الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَیْرِ حِسَابٍ».

استاد دانشگاه امام صادق(ع) با اشاره به حق اجتماعی و حق واقعی با بیان اینکه در تعالیم انبیا حق اجتماعی نفی نمی‌شود ولی اصل، آخرت است، بیان کرد: خداوند فرموده است که آخرت خیر و ابقی و باقی است؛ علامه از حق اخروی به حق واقعی در برابر حق اجتماعی یاد می‌کند یعنی همه حقیقت، امور اجتماعی و مذموم و پسندیده این دنیایی نیست بلکه یکسری مصالح واقعی اخروی وجود دارد که سعادت انسان در گرو آن است گرچه این سعادت با سعادت دنیا در تضاد نیست. 

وی اظهار کرد: کسانی که دین لقلقه زبان آنان است و ایمان و معرفت لازم را ندارند چه بسا در مسلک اول به سر می‌برند یعنی به دنبال امر اجتماعی و حیثیت اجتماعی هستند ولی فرد اگر تحت تعالیم انبیا نسبت به مبدا و معاد آگاهی لازم را پیدا کند و پی ببرد آخرت، باطن دنیاست و سعادت واقعی در گرو مصالح و مفاسد واقعی است به مرحله دوم ارتقا خواهد یافت و به حق واقعی در برابر حق اجتماعی خواهد رسید.  

نیت؛ عامل تفاوت میان فضیلت‌گرایی اجتماعی و اخروی

هوشنگی تصریح کرد: نوع اول از اخلاق، فضیلت‌گرایی پیامدگرای دنیوی است یعنی می‌خواهد منفعت اخلاق را در دنیا ببرد؛ نوع دوم یعنی اخلاق انبیای سلف، فضیلت‌گرایی پیامدگرای اخروی است و در هر دو مسلک، فضیلت وجود دارد؛ علامه بر شباهت این دو در این مسئله تاکید کرده است ولی به تعبیر ایشان قرآن کریم مسلک اول را رد کرده و مسلک دوم را تایید فرموده ولی آن را کامل نمی‌داند. تفاوت این دو مرحله هم در نیت نهفته است یعنی کسانی فضایل را با نیت خیر دنیوی انجام می‌دهند ولی گروه دیگر برای خیر اخروی این کار را می‌کنند. 

استاد دانشگاه امام صادق(ع) با بیان اینکه نوع سوم، اخلاق قرآنی توحیدی است، تصریح کرد: علامه فرموده است انسانی که در مراتب ایمان پیشرفت کرده و به توحید رسیده است (چه توحید نظری و به خصوص توحید عملی) مستغرق در خدا خواهد شد و در دل مجذوب خدا و مستغرق در اسمای حسنای الهی خواهد شد؛ قرآن کریم فرموده است: وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ. در این حالت به لحاظ اخلاقی این فرد موح نه دنبال فضایل و به خودی خود پرهیز از رذایل و بهشت و جهنم است بلکه فقط مراد او ابتغاء وجه الله و کسب رضایت خداوند است و این مسیر را از طریق عبودیت عاشقانه طی می‌کند. به تعبیر علامه در اینجا رذایل و فضایل رها نیست و فرد متخلق به فضایل است ولی نیت او از کسب فضایل رسیدن به خیر دنیوی و خیر اجتماعی و حتی بهشت و جهنم و خیر اخروی نیست بلکه هدف، تنها جلب رضایت و مهر و حب خداوند است.

منبع: ایکنا (خبرگزاری بین‌المللی قرآن)